Mercurio Bua i njohur edhe si Murrik(q) me emrin Mërkur Bua, ishte një fisnik arbër(esh), udhëheqës dhe kapiten zëmadh stradiotësh i ushtrive frënge, habsburge, dhe venedikase në shekullin XVI. Ai ka luajtur një rol të rëndësishëm në shpërndarjen e stradiotëve në Evropën Veriore dhe ka pasuar një karrierë të pasur në shërbim të shteteve të ndryshme. Bua ka luftuar në shumë beteja dhe ka fituar famë për aftësitë e tij ushtarake.
Biografia e tij përfshin shërbimin në shumë ushtri, duke përfshirë atë të Venedikut, Maksimilianit I të Habsburgëve, dhe shërbimin kundër francezëve. Nuk hezitoi asnjëherë të përballej me ballin e luftës, e me kalorësit e tij më 1515 u mbush me lavdi kur, në betejën e Marinjanos (it. Marignano) venedikasit dhe frëngjt i mposhtën zviceranët e pajtuar nga Perandoria e Shenjtë Romake. Ai u shqua në këtë betejë, duke shpëtuar jetën e mbretit të Francës, Françesku I. Pas një periudhe të shërbimit në Emilia, ai u thye nga udhëheqësi Giovanni de Medici dhe u mor peng nga markezi i Mantovës, Federiko Gonxaga. Më vonë, Bua u rikthye në shërbim të Venedikut dhe vazhdoi të shënonte fitore në beteja të ndryshme.
Murrik Bua Shpata ndërroi jetë në vitin 1542 dhe u varros në Kishën e Madhe të Shën Marisë në Treviso. Trashëgimia e tij përfshin një poemë epike të një bashkëluftëtari nga Zante, Tzane Koroneos, e cila është titulluar «Bëmat e Mërkur Buas.»
Referencat historike dhe burimet e përdorura për t’i studiuar ngjarjet e jetës së Murrik Bua janë përfshirë në referencat e paraqitura nga burimi i mëposhtëm.
(Burimi: https://en.wikipedia.org/wiki/Mercurio_Bua)