N’Dardani t’mbetet rinia!
Shkruan: Sami ARIFI
Një ulërimë e trishtuar,
dhembje n’kokë për t’u dëshpruar!
U ndërtua për shumë vjet,
rrënjë për t’lëshuar këtu për t’mbetë!
Rinia po pakohet,
gjallëria s’po shtohet!
Po merrë rrugë për t’u përvëluar,
gjuhën e nënës për t’a harruar!
Po n’këtë vend Dardan,
gjurmët mbesin,
po njerëzit tanë s’di a do’t janë!
Fuqi s’është si dikur,
mbetet vendi n’pleq e n’gurë!
Lusim Zotin t’shtohet gjallëria,
n’Dardani t’mbetet rinia!
