Vije borë
Perden e largoj
Si fletën e një libri
Për të parë
Ardhjen e fluskave të borës së re
Në senen e re
Në këtë natë
Në këtë çast
Zëgëzimi i këtij fëmije
Jehon kaq bukur e kaq thjeshtë
Këndshëm thotë
Po bie borë
Borë po bie
Heeej
Jehon i padukshmi
Zëmendimi i të moshuarit
Mirëseardhtë
Në tokë të vet
Tash
E përjetë
Mirë na gjetë
Duke shijuar këtë shi
Natë e butë e ëmbël
Si puding
Pothuajse fundvit
Shiu pastron errësirën
Shpirt-tokën e ngjall, e ndrit
Shijoje këtë shi
Do të jetë më bukur
Se çfarëdo që të thuash
Lulëzim mbi borë
Në jorganin e bardhë
Binin pupla të bardha
Edhe mbi plisa biblioteke
Vërtitesha përreth
Kur ja takova ca lule të lulëzuara
Si të ishte pikë pranvere a vere
Që më bën për vete
Sot më 14 shkurt
U ndala
Për ta parë këtë lulëzim të purpurtë
Në këtë ditë të bortë
Në Badoc
Në Badoc
Buzë liqenit
Tri flutura mjaft të mëdha
Krahëbardha vijëzeza
Ndjekin njëra tjetrën
Ndërkohë
Tri lopë
Njëra me kumonë
Dhe bariu me shtagë e telefon
E këta dy qenë
Skaj liqenit udhëtojnë
Duke lënë pas
Ca luleradhiqe
Me këmbët në ujë
Si ato dy çafka
E ato dy pata
Shllupa-sllapa
Hedhin hapa
Dy fëmijë
Që kanë përvjelur pantollonat
Era që fryen
Shpupuris petalet
E ca luleve të bukura pranverore
Ngjyrë qielli e ngjyrë dielli
Nga të cilat kostumografët
Frymëzohen për modelim fustanesh
Dy vetë kanë hedhur dy kallamë me grepa
Dhe presin se ç’po ndodh
Ngjitemi në Parkun e arinjve
Shtigjeve të tij
Lule këtej e matanë gardh-labirinthit
Zogjtë cicërojnë lisave mbi fole
Lakadredhas
Ca zhapinj që ikin mjaft shpejtë
Dy hardhuca me shpejtësi humbasin
Një nëpërkë fshehet rrënzë malit
Arinj matanë telave mrizojnë
Dy prej tyre duke u larë me nge
Sllupa-sllapa
Sot
Në Badoc
Më 10 maj
Në këtë të hënë ditë pushimi
Për shkak të 9 majit
Ditës së Evropës
Më mirë t’i kthehem heshtjes
Diçka më ka tunduar
Për të thënë e për të shkruar
E për të publikuar
Përsëri
I them vetes
Më mirë t’i kthehem heshtjes
Bisedë
Flas me telefon
Me një timin shok
Kalon një orë
Lidhja ndërpritet
E lidhet sërish
Kjo bisedë-maratonë
Për përjetime dite
Për kulturën
Për politikën
Për gjëra që kaluan
Për gjëra të reja
E për ato që përsëriten
Për rrjedhën e jetës
Që shkon pa ndalë
Derisa të takohemi
Për të vazhduar bisedën ballpërballë
Mirë e bukur
Bashkëkombasi ynë
Mirë e tha
Bukur e thotë
Kulturës sonë i kemi shumë borxh
