Të flasim e të heshtim bukur
Rrugës me veturë mes miqsh
Në xhamin e përparmë
Troket një flutur krahbardhë
Vazhduan udhëtimin
E natyrish fluturën më nuk e pamë
Kushedi për çfarë ishim duke folur
Se cili nga nga shfaqi një shqetësim
E ndjeni e e shihni që dhe brenda nesh
Ka vite e ka kohë që dhe në bisedat tona
Ka devijim e ka degradim
Ra një qetësi e ra një heshtje mendimesh
A thua këtë gjendje kush e shkaktoi
Turbullirë e mbjellur nëpër ekrane e portale
Vazhdimësi e vrazhdë
Ku nuk e njeh qeni të zonë
Në mendje vërtitet trokitja në xham veture
Që e bëri e bardha flutur
Lexuam mendimet që plot sharm e shije të saj
Kohë për t’iu kthyer vetes është siç ishte
Për të folur e për të heshur bukur
