( Në ditëlindjen e tij, poeti Mentor Thaqi i thur vargje monumentale At Antonio Belluscit)
Ku është Arbëria jonë o At
që e hasi kahdo që shkoj?
Cili është ai truell jetëgjatë,
që s´arrij dot ta veçoj?
A është kjo përtej Shkëlzenit?
Apo ajo përtej Jonit?
Ndoshta ajo e Peloponezit?!
Ajo nga hartat e Progonit?!
Është aty ku gjuhë e Zotit,
flitet rrjedhshëm dhe këndohet,
mu aty ku mot pas motit,
Trualli i Lashtë vetëm rinohet!
Aty është ku vetë ky emër,
Arbër-ri, ka kuptim jete,
rron në shpirt i mbjellur n´zemër,
i njëjti sot pas 6000 vjete!
Është aty diku kah Vlona,
që lanë faqet me ujë Joni,
kah Morea, Arta, Dodona, …
ku pat´kullat dhe Posejdoni!
Është në Korçë, Butrint, Janinë,
në Manastir, Shkup e Prishtinë,
në Luginë kah rrjedhë Morava,
në Sanxhak kah rrehë meçava!
Në Tivar është, në Tuz, Ulqin,
Lis e Shkodër me Shëngjin,
në Mirditë, Pukë e Prizren,
që bëjnë mrizin nën Shkëlzen!
Ah! Është në Zarë sikur në Kopër,
e vërtetë, jo mediokër!
Është në Çift, Firmozë, Frasnitë,
ku ARBËRISHT flitet përditë!
Është në Ungren e Gjitonisë,
në Shën Dhimitër e në Platën,
në Kozencën e Ipeshkvisë,
deri në Hora nën Det Tiren!
Arbëria kudo gjallëron,
ku shqip këndon Shpirti Arbëror,
ku Arbërishten e ligjëron,
At Belushi n´këndim hyjnor!
Kudo është ku gjaku i shprishur,
mbijetoi me mijëra vjet,
Kuq e Zi në Flamur të ndritur,
nën Qiell t´kaltër, n´Truall të vet!
Paj, Arbëria është e madhe,
është kudo ku rrojnë arbërorë,
ku këndohet e luhet valle,
ku mbretëron Plisi i bardhë si borë!
…
Mentor Thaqi
7-8 qershor 2024
