Recension për veprat poetike ”Natë e trishtuar” dhe Poezitë e shpirtit”, të autorit
Prof. Isuf Bajraktari.
Nga Hysen Ibrahimi
Ideja kritike e mirëfilltë e letërsisë nuk është kritikë që rrënon, por përkundrazi,
është kritikë që ndërton. Nuk varet vetëm nga pikëpamja filozofike, por që ka
zotësi të shtron strukturimin artistik, letrar e poetik të jetës së autorit për
veprimtarinë e tij krijuese. Dhe në këtë rast, kur njeriu shkruan për krijues siç është
Prof. Isuf Bajraktari, i diplomuar në Fakultetin e Filologjisë, drejtimi Gjuhë dhe
Letërsi Shqipe, si veteran i arsimit, veprimtar i dalluar në Suedi i cili prej ditëve të
para në Suedi është angazhuar vullnetarisht dhe ka punuar në arsim si mësues i
gjuhës amtare shqipe me fëmijët shqiptarë në shkollat e organizuara nëpër
vendstrehimoret e refugjatëve, pa pagesë, anëtar i shumë asociacioneve letrare,
kulturore e kombëtare dhe tani nënkryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve dhe
Artistëve Shqiptarë ”Papa Klementi XI Albani”, Suedi, pa dyshim të bënë që ti
kushtohesh me një kujdes të veçantë, sepse e meriton shumë.
Ndaj me shumë kënasqësi, sot referoi për veprat e tij letrare dhe mund të them
lirisht se veprat me poezi të titulluara “Natë e trishtuar”, (2020) dhe ”Poezi të
shpirtit” (2021) të autorit Prof. Isuf Bajraktari, kanë tërhequr vëmendjen e lexuesit.
Megjithatë, përveç vperimtarisë së tij atdhetare, ai nuk ka qenë i njohur në tërësi se
ai poesedon një bagazh të madh në fushën e krijimtarisë letrare, poetike dhe as që
ka pasur ndonjë botim në këtë fushë deri para dy viteve. Mirëpo në dy vitet e
fundit, si duke Prof. Isuf Bajraktari, ka shpërthyer dhe ka nxjerrë dy vëllime me
vlera të veçanta letrare e poetike të cilat ndriçojnë aktualisht aq sa është e
mundshme për jetën dhe veprën e tij, sepse siç shohim, ai nuk ka të ndalur së
krijuari.
Duke qenë recensent në librin e parë dhe redaktor në librin e dytë të tij, kam arritur
të zbuloj, se autori është i vaçantë se si shtron të gjitha idetë kryesore, që e kanë
brengosur gjatë gjithë jetës së tij, me një vështrim tërësor poetik e historiko-letrar.
Veçse, të krijuara si poezi, i janë nënshtruar kritikës së rrept të redaktorëve,
recensentëve dhe të lektorëve të dy veprave të tij, siç janë, Nezir Prokshi,
Hysen Ibrahimi, Agim Desku, Leonora Laçi, Prof. Fidan Baliu e Prof. Muhamet
Ibrahimi, kritikë kjo që ngritë lartë krijimtarinë poetike të Prof. Isuf Bajraktarit,
duke i analizuar në hollësi, duke i parë e duke i vendosur si poezi me peshë letrare
në përfshirje të proceseve historike të kohës.
Me tiparet e saj dalluese krijimtaria letrare e autorit Bajraktari, shpreh më së miri
karakterin shqiptar, sidomos për të dëshmuar para botës evropiane se krijimtaria
shqiptare është në vijë me botën Perendimore, në të gjitha sferat, e po ashtu edhe
në kulturë, letërsi dhe krijimtari poetike. Kështu poeti Prof. Isuf Bajraktari përveç
se na del si një krijues i mirëfillt në fushën poetike, duhet ditur lexuesi se ai është
merrë me shkrime shumë herët dhe mund t’a gjejmë nëpër shumë vepra të autorëve
tanë në perëndim, si studiues, opinionist dhe poet. Është fitues i shumë çmimeve e
mierënjohjeve gjatë pjesëmarrjes në takime letrare poetike, përurimin e veprave
dhe në shumë sesione shkencore. Ndaj, duke u nisur nga parimi se ideja e qëlluar
për botimin e çfarëdo vepre, nevojitet virtyti njerëzor, intelektual, ideor dhe i
vendosur, gjë që të gjithas këto me shumë sukses i poesedon poeti ynë i dashur
Bajraktari.
Krejt në fund, mund të themi se autori, në krijimtarinë e tij, ka arritur shkallën
artistike të poezive të shkruara me ndikim nga rilindasit tanë, dhe nga horizonti
aktual i kohës me ide edhe për të ardhmën, që shkrihet plotësisht në idealin
kombëtar SHQIPTAR.
Ju lumtë Prof. Isuf Bajraktari.
Ängelholm, Nëntor 2021
