Isuf Ismaili: Nga faqet e librit: “Nëpër shtigjet e luftës” flet veprimtaria atdhetare

Isuf Ismaili: Nga faqet e librit: “Nëpër shtigjet e luftës” flet veprimtaria atdhetare

Libër që i kushtohet veprimtarit e atdhedashësit të shquar: Jashar Alija

Të nderuar bashkatdhetarë, të nderuar vëllezër e motra ju përshëndes dhe ju uroj së pari, Vitin e Ri 2024, duke dëshiruar të jetë një vit i mbarë, i begatë me plot shëndet e suksese!

Sot, ne po e përurojmë një vepër të rëndësishme, një vepër për një veprimtar të shquar, për bashkatdhetarin tonë, për vëllain e mikun tonë të dashur – Jashar Alija. Veprën e shkroi dhe përgatiti me shumë përkushtim veprimtari, shoku ynë – Agim Sylejmani, që tanimë pena e tij e mprehtë dhe e kujdesshme është jo vetëm e njohur, por edhe shquar për figurat e veprimtarët e shquar që kanë dhënë shumë për lirinë, për shqiptarësinë tonë, për atdheun tonë, për tërësinë e tij, për bashkimin e tij, të trevave stërgjyshore që armiqtë e tërbuar: serbë, maqedonas, malazezë e grekë jo vetëm i kanë lakmuar, por i kanë pushtuar shumë pjesë, i kanë kafshuar e masakruar shumë territore shqiptare, prandaj këta veprimtarë, këta shokë e miq të çmuar, të shtrenjtë të dashur si Jashar Alija, vepruan e punuan, sakrifikuan dhe dhanë gjithçka për lirinë e bashkimin e Shqipërisë së tërësishme e të natyrshme. Prandaj edhe shkrimtari e Agim Sylejmani, nuk hesht, por vepron, si ajo bleta që e mbledh nektarin më të mirë. Agimi po e pasqyron, po e shtjellon dhe po e përgatit një material sa historik, aq edhe përshkrues, duke e luftuar harresën, duke i sqaruar gjeneratat reja se për lirinë, për tokën, për traditat, për të njerëzishmen, për shqiptarësinë tonë luftuan shumë trima e trimëresha, shumë heronj, shumë dëshmorë e veprimtarë që kanë shkruar faqe lavdie e madhështie në historinë më të re të Shqipërisë.

Jashar Alija i takon atyre veprimtarëve e shokëve të hershëm, militantëve të orëve të para të zgjimit tonë, kundër pushtuesve jugosllavë që pushtuan e dhe masakruan trevat shqiptare e popullin shqiptar në ato treva.

Duke qenë se robëria dhe dhuna e mizoria e armikut nuk durohen, djemtë e vajzat e shquara shqiptare i vunë shpatullat e tyre të njoma themeleve të atdheut që ato të mos rrënohen, që të frymojë e të bashkohen  këto treva me Republikën e Shqipërisë apo thënë më qartë me Republikën Popullore Socialiste të Shqipërisë.

Ky libër që po e përurojmë është një bashkëbisedim, shokësh e veprimtarësh, një trajtim, një shtjellim i punës dhe veprimtarisë së Jashar Alisë, vepër kjo që Agimi diti dhe e përgatiti, diti dhe e punoi me shumë përkushtim e dashuri për të lënë jo vetëm si një intervistë televizive, por e shtjelloi dhe shkroi, sipas asaj thënies së bukur latine: “E shkruara mbetet, ndërsa të thënat i merr era.”

Ne kemi arsye e kemi nevojë të madhe, të shfaqim të gjithë atë veprimtari, të gjitha ato përpjekje, të gjitha sakrifica që janë në vazhdën e gjakut të dëshmorëve e heronjve, të të gjithë atyre atdhedashësve e njerëzve të përkushtuar  që vepruan për tokën për gjuhën, për traditat, për mëvetësinë, për shqiptarësinë tonë. Kjo tokë shqiptare që mbanë gjakun e heronjve e dëshmorëve na kujton disa vargje të famshme të një kënge nga jugu, ku shquhen figura letrare që ngërthejnë historinë e dëshmorëve, heronjve dhe veprimtarëve shqiptarë,  tekstin e së cilës e ka shkruar Lëfter Çipa.

Nga kjo baltë e kësaj toke,

Merr një grusht e shtrydhe fortë,

Pika gjaku do të kullojë

Luftën e madhe tregon.

 Vargje të tilla janë një përkushtim i të gjithë asaj historie të dhembshme, por edhe krenare të popullit shqiptar në shekuj. Pjesë e kësaj historie padyshim janë edhe grupet atdhetare, revolucionare shqiptare, në Kosovë e treva të tjera shqiptare, siç janë tokat tona  nën Maqedoninë, nën Serbinë e nën Malin e Zi.

Pjesë e krenarisë  dhe historisë është edhe veprimtaria e Jashar Alisë me shokë, ndaj Agimi ka meritën e madhe që po na jep të qartë portretin, në librin e tij, ku del në dritë mirë gjithë ajo veprimtari dhe jeta e Jashar Alisë.

Në këtë vepër, pra, përshkruhen momentet e rëndësishme të jetës e veprës së Jasharit, i cili ka lindur në Syriganën e tij, për të cilën e ka shkruar edhe një vepër me shumë përkushtim.

Janë shumë domethënëse dhe shumë të rëndësishme pjesët e shtjellimit dhe paraqitjes të kësaj vepre.

Duke folur vetë Jashari për disa anë që pati formimi i tij, ndër të tjera, thotë se pati ndikim të madh përgatitja në odat e hapësirat liridashëse e atdhetare. Dhe ja se ç’ na thotë më konkretisht: “…po ashtu dëgjoja për rezistencën heroike të shqiptarëve ndër dekada kundër pushtuesit serb; kur dëgjoja këngën për Fazli Greiçevcin, i cili kishte dhënë jetën për flamur; dëgjoja për Adem Demaçin me shokë që po dergjeshin nëpër burgjet jugosllave, por gjithashtu edhe në gjimnaz mësonim për krijimtarinë letrare dhe veprimtarinë atdhetare të rilindësve, e cila më frymëzonte shumë, por ndikim të madh patën demonstratat studentore të vitit 1968. Kishte edhe shumë faktorë të tjerë…”

Momente të tjera janë interesante kur Jashari takohet me shokë e veprimtarë dhe organizohet.

Më vonë do të shohim se Jashari do të veprojë edhe me shokë e veprimtarë jo vetëm të asaj pjese, ku u lind dhe u rrit, por edhe si student në Prishtinë e në burgjet jugosllave me Kadri Osmanin, Binak Ulajn, me Agim Sylejmanin etj.

Ja se si do ta përshkruajë veprimtarin e shquar Kadri Osmani: “ Kadriu edhe në burg nuk pushonte së vepruari. Edhe aty e përcillte ai shpirti revolucionar i tij dhe përkushtimi për çështjen kombëtare”

Këtu nuk ka si mos të kujtohen, veprimtarët e shquar Mehmet Hajrizi e shumë e shumë të tjerë që vepruan në përbërje të organizatave atdhetare e revolucionare shqiptare në Kosovë. Edhe në këtë intervistë, në këtë vepër, na del  qartë figura e shquar e udhëheqësit të ndritur shqiptar Enver Hoxha dhe ndikimi asaj pjese të atdheut që ushtroi te ne, që jo vetëm qenë frymëzimi ynë, po ato ishin mbrojtja e sigurt dhe e madhe qenies sonë e shqiptarësisë sonë dhe trevave shqiptare, përgjithësisht.

Këtu do të veçoja se Jasharin dhe shumë veprimtarë shqiptarë  i burgosi Jugosllavia pushtuese e barbare, i torturoi e masakroi policia e punonjësit barbarë të atij shteti.

Por Jashari nuk u thye, nuk u ligështua asnjëherë, ndaj ai doli nga burgu ballëlartë e krenar, së bashku me shokë.

Ai veproi dhe punoi edhe pastaj u radhitë në formacionet luftarake e heroike të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe sot e kësaj dite vepron e punonin për të jetësuar bashkimin e tërësisë së Atdheut, për  përparimin e tij e  lirinë e plotë.

Nderime, ngaherë, shokëve e veprimtarëve të shquar: Jashar Alia e Agim Sylejmani!

( Vështrim, i paraqitur në përurimin e veprës: “Nëpër shtigjet e luftës”, më 14. 1. 2024 në qytezën Jona të Zvicrës.)