Çaste qetësie
Dielli syve të tij nuk u besoi
Se nuk e mbuloi shosha e asgjë tjetër
A thua kjo të jetë e mundur
Të mbulohej nga një pendël
Kjo s’është ashtu siç po duket
Vërtetë kështu mendoni ju ore
U shkëputa nga krahë pëllumbi
Diellit iu bëra freskuese dore
Të reshura gjethesh
Dielli u fsheh pas një lisi
I menduar po vështronte
Gjethjen që me vrull po binte
Si një flutur drejt tokës
Kjo pamjebukur diellartin
E stolisi me frymëzim
Me buzëqeshje rrezedrite
Gjithë kësaj dite i tha shkëlqim
